We bedachten een andere manier om de tekening te volgen dan we nu doen. De bout is te groot om de tekening mooi te kunnen volgen. We dachten terug aan onze allereerste testen waar we een balpen gebruikten om iets te tekenen of te volgen.
We namen een standaard bic balpen en boorden enkele gaten in een MDF plankje. We bekwamen een goede klemming voor de balpen in de ene plaat een een losse passing in de andere plaat.
Onderste plaat waar balpen in klemt
Bovenste plaat er op die vlot kan ronddraaien
De balpen naast die bout die hij moet vervangen
Deze balpen is niet conisch. Hierdoor kan hij op een willekeurige hoogte aangebracht worden, wat uiterst handig is.
De balpen is momenteel nog niet zo stabiel. Hierdoor hij schuin kunnen komen te staan. Als we hiermee veel problemen ervaren, zullen we hem vastkleven aan de onderste plaat.
Verder hebben we de aan- uitschakelaar nog verstoken naar een nieuwe plaats:
Deze week tekenden we heel wat in 3D. We hebben alle punten van onze lijst afgelopen en het prototype aangepast.
Op de volgende foto's is het verschalingsmechanisme te zien met de grote U-vorm.
(verschalingsmechanisme 2 uit blog "3D tekenen, lasercutten en assembleren")
De grootste verandering hierbij is dat het omschalingsmechanisme met sleuven is ingevoegd om sneller te kunnen omschalen. (Omschalingsmechanisme 1 uit blog "3D tekenen, lasercutten en assembleren" en "Testen van de prototypes")
Ook de uiteinden van de koker zijn aangepast met een soort 'hoedje' om alle kabels mooi weg te steken, maar ze toch nog toegangkelijk te houden voor de montage.
Hier en daar werd nog wat extra plaats voorzien om de kabels te laten passeren.
We voorzagen twee metalen plaatjes op de plaats waar de gloeidraad passeert. Dit om de houten plaat te beschermen.
Overzicht
Gericht naar U-vorm en 'hoedjes'
Detail achterkant, met uitsparing voor bevestigen bout
De batterijhouder die te zien was in de vorige blog, hebben we ingetekend. Dit zouden we bevestigen op de plaat die het vaste punt vormt. De plaat die op de foto hieronder naast de batterijhouder te zien is.
De assembly van die plaat en de batterijhouder is hieronder te zien.
Deze week hebben we eveneens de rubberen strips (fietsband) gelijmd op de onderkant van de houder voor de isomo. Dit lever een plato op die niet meer slipt.
Na consult vragen bij één van onze docenten, zullen we het ontwerp herzien. Om af te stappen van het kerstboomprincipe dat we momenteel aan het doen zijn, zullen we de 'hoedjes', zoals in het begin van deze blog beschreven, achterwege laten. Ook de batterijhouder zullen we niet los op de plaat zetten, maar integreren in de arm van de isomosnijder. We brainstormde hier over en zullen dit uitteken in 3D.
Verder zitten we nog met de keuze wat we zullen gebruiken om de te verschalen tekening te volgen. Een bout blijkt niet zo handig te zijn, omdat de kop (of de bout zelf) te dik is en het dus moeilijk is om je correct te volgen... We zullen dit nog verder uitwerken.
De kokervorm komt handig uit om de kabels om de gloeidraad proper weg te stoppen.
Hierbij ontdekten we dat er nog enkele aanpassingen moeten gebeuren zodat de draad overal vlot door kan.
Op de foto hieronder is te zien dat de draad uitsteekt, wat we in ons eindontwerp properder zullen oplossen.
We hebben ook een prototype voor een batterijhouder gemaakt. De batterijen worden geklemd tussen twee bouten, die eveneens dienst doen als aansluitpunten voor de draden. Het uiteindelijke ontwerp zullen we uitvoeren met vleugelmoeren.
Bij de batterijhouder hebben we eveneens een schakelaar voorzien zodat we de gloeidraad kunnen aan- en uitzetten.
We hebben een test uitgevoerd met een dikker plaat isomo: we sneden een L-vorm uit.
Daarna deden we een tweede test, maar dan met een vierkant:
Verder hebben we nog alle punten besproken die we willen aanpassen aan het huidige prototype. De komende week zullen we elk een stuk van de assembly verder afwerken en op punt zetten.
Deze week hebben we de prototypes getest die we vorige week maakten.
Isomo snijden met de verschalingsmechanisme 2, op batterijvoedding:
Dit bleek vlot te gaan en een mooi resultaat te geven.
Hierna deden we nog een tweede test, dit om de gelijkvormigheid te kunnen vergelijken van beide figuren. Voor de tweede test verstaken we een lat om te zorgen dat deze niet in de weg zou zitten voor de ondersteuning van de isomo. Ook de bout waarmee we de figuur volgen, hebben we aangepast: we hebben hem met de kop naar beneden gestoken om de figuur vloeiender te kunnen volgen.
Het resultaat: 2 gelijke hartvormen
Bij het omschalen van hadden we nog een probleem dat het een beetje 'foefelen' is om van de ene schaal naar de andere over te gaan, zoals te zien is op volgend filmpje:
Daarom hebben we zoals beschreven op de vorige blog twee omschalingsmechanismen bedacht.
Deze hebben we ook getest op hun praktische haalbaarheid zoals te zien is op volgende fimpjes:
Voor de voeding hebben we verschillende opties uitgetest.
Een stroombron gebruiken bleek te werken. Met de stroombron konden we testen wat de uitgangsspanning en stroom moest zijn: ongeveer 3V en 3A. Maar dit kunnen we niet gebruiken voor het eindontwerp. Daarom zijn we op zoek gegaan naar alternatieven:
- Een transfo van verlichting bleek een veel te hoge stroom te geven, onze gloeidraad sprong
ogenblikkelijk.
- Een oplader van een laptop levert genoeg stroom, maar de spanning is te groot (18V). Hierdoor denkt de
oplader dat er kortsluiting gemaakt wordt en gaat in veiligheid of is de stroom veel te groot als de oplader
toch niet in veiligheid gaat.
- Een gsmoplader gebruiken blijk ook niet mogelijk te zijn omdat de stroom te klein is (0,5 à 1,5A)
Omdat de verhouding van de spanning en stromen niet veel voorkomend is bij opladers van elektronische apparaten, besloten we te testen met batterijen. AA-batterijen bleken niet genoeg stroom te kunnen leveren, ook niet als 4 AA-batterijen twee aan twee parallel - serie geschakeld werden. Uiteindelijk bleek een ander type batterijen wel de benodigde stroom te kunnen leveren: batterijen van het type 'C'.
Voor onze test hebben we twee in serie geschakelde oplaadbare C- batterijen gebruikt van elk 1500 mAh.
We tekenden enkele verschillende versies uit in 3D voor het verschalingsmechanisme.
1: Dit is een mechanisme zonder kokerprofielen, maar wel met een U-vorm om te zorgen dat de platen minder zouden doorbuigen.
Verschalingsmechanisme 1
2: Bij het volgende mechanisme werd er een buisprofiel gecreëerd. De grote U-vorm moet er voor zorgen dat we grote vormen isomo kunnen uitsnijden.
Verschalingsmechanisme 2
3: Bij dit mechanisme hebben we geprobeerd om het omschalen sneller te laten verlopen, want bij
de vorige versies moest bij het omschalen telkens een bout uit de koker
gehaald worden, om deze vervolgens op een andere plaats door de gaten
te stoppen. Dit was redelijk tijdrovend en bracht ook wat prutswerk met
zich mee. Bij dit 3D model is wel te zien dat de latjes waar de gloeidraad aan bevestigd moet worden weinig tot geen kracht kan opnemen in verticale richting. De oplossing hiervan is te zien verder in de blog bij het werkelijk gelaserde ontwerp.
Verschalingsmechanisme 3
Daarom is er een systeem bedacht waarbij dat een bout kan verschoven worden in een gleuf en op discrete plaatsen kan vastgezet worden door middel van een buisje die rond de bout zit. Hierbij roteren beide platen dan rond dit buisje.
Detail onderaan koker
4: In de volgende figuur ziet u een 4de
verschalingsmechanisme. Dit mechanisme was enkel een 2de mechanisme
voor het verschuiven van de verschalingsmaten, er werd geen rekening gehouden
met het feit dat we isomo wilden
snijden. Met het mechanisme kan je de verschaling veranderen door middel van een
houten blokje die je dan telkens op de voorziene plaatsen kunt bevestigen.
Verschalingsmechanisme 4
Verschalingsmechanisme 4
Verschalingsmechanisme 4
Deze week kregen we spijtige nieuws, een lid van ons vierkoppige team, Stijn, zal zijn studies stop zetten. Hierdoor zijn we nog met drie om het project verder te zetten.
Week 8
We trokken naar het Fablabxl in Brussel om Stijn een bezoekje te brengen en alles uit te laseren.
Nesten van de verschillende onderdelen
Eén van de twee platen die we laserden
Op onze school staken we alle gelaserde onderdelen samen:
Verlijmen van de tandgroefverbinding
Verschalingsmechanisme 1:
Dit hebben we niet gelaserd omdat we kozen voor het creëren van een buisprofiel. Uit ons vorige prototype bleek dit zeer effectief te zijn.
Verschalingsmechanisme 2:
Het mechanisme is te zien op de foto's hieronder.
De grote U- blijkt zeer stevig te zijn. Daarom zullen we voor dit principe kiezen om de overspanning te maken. Hierbij is de boutverbinding in het scharnierpunt niet zo toegankelijk, daar zullen we in ons eindontwerp rekening mee houden. Het omschalen gaat bij deze versie ook niet zo vlot.
Verschalingsmechanisme 2
Verschalingsmechanisme 2
Verschalingsmechanisme 2
Verschalingsmechanisme 3:
Bij dit ontwerp is een grote uitsparing voorzien in de koker waar de gloeidraad moet komen. Deze versie heeft het voordeel dat ter hoogte van de gloeidraad terug grotere verticale krachten kunnen opgenomen worden. Dit in tegenstelling met het 3D model in het begin van de blog. De grote uitsparing heeft als doel dat verder in het isomo kan gesneden worden.
Omschalingsmechanisme 1
Verschalingsmechanisme 4:
De verschalingsmaten kun je veranderen door simpelweg het
houten blokje uit de voorzien plaats te schuiven en deze te bevestigen op de
voorziene plaats die je wilt. Door middel van een bout en moer kun je het
mechanisme vastzetten. We merkten op dat het mechanisme niet kon bewegen en er
dus een fout zat in de constructie. Dit kwam omdat de houtenblokjes vierkant
waren en hun voorziene opening ook. Hierdoor was het dus niet mogelijk om onze
armen van de pantograaf onderling te bewegen. Dit zou kunnen opgelost worden
door ronde houtenblokjes met ronde voorziene gaten.
Omschalingsmechanisme 2
Omschalingsmechanisme 2
Omschalingsmechanisme 2
Omschalingsmechanisme 2
Omschalingsmechanisme 2
Omschalingsmechanisme 2
In de volgende figuur ziet u het opspanmechanisme voor de
isomo. Aan de onderkant van de vloer zullen we rubber voorzien die samen met het plaatsen van een gewicht op de plaat ervoor zal zorgen dat dit
mechanisme niet kan verplaatsen tijdens het snijden. Op vier plaatsen zullen er
bouten geplaatst worden. De isomo wordt door de bouten geprikt en kan dan via
rondellen en een moeren aangespannen worden op de voorziene plaats.
